ALLEEN MAAR NIET EENZAAM

Ik ben net teleurgesteld terug gelopen van mijn tennisbaan. Hij is nog vochtig, dus kan er niet geverfd worden. De hele week ben ik al aan het manoeuvreren tussen donkere wolken, te lage of te hoge temperatuur en mijn fysieke uithoudingsvermogen. Natuurlijk heb ik al lang spijt de watergedragen epoxyverf niet door een officieel bedrijf te laten uitvoeren. Madame dacht het zelf wel even te doen. Zeker toen mij beloofd werd door Scanofloor dat de verf als een siroopje met de roller er zo op gelegd kon worden. 600M² en rollen maar! De eerste 5 roldrollen zagen er inderdaad precies zo uit. Vreselijk! Gelukkig herinnerde ik mij een Bosch verfmachine te hebben met een vulbakje van 1 liter. Nu heb ik 240 liter verf die tot 400 liter verword, omdat ze wordt aangelengd met water, anders passeert het niet door het spuitmondje. Met zoveel water overtreed ik natuurlijk de laboratorium resultaten, maar dat is even niet anders. Het rekensommetje is simpel: 400 keer het vulbakje openen, vullen, spuitmondje reinigen en weer spuiten. Een beestenwerk!

Met de epoxy had ik al even mogen oefenen bij mijn aardige buurman. Chemicus, dus bedacht hij transparante epoxy over zijn tomettenvloer te verspreiden. Deze terracotta tegeltjes liggen na verloop van gebruikelijke tijd los op de lemen vloer en zijn een kwelling voor de bewoner. Ik had er een hard hoofd in, maar het werkt. Alle plavuisjes liggen muurvast. Voortijdig kreeg ik ook nog even die opdracht de ruimte te stuccen en muren schilderen. Dat laatste deed ik met hun kinderen, nu ik de oma-rol werkelijk serieus neem.

Op mijn airbnb app verschijnt ondertussen een lastminute reservering van een familie, die de begrafenis van hun oude moeder (87 jaar en gewoon omgevallen) komen vieren. Mijn schoonmaakster is er niet dus ontdek ik al schoonmakend hoe leuk mijn gite eigenlijk wel is.

De leuke buurman zijn vrouw, een full time journaliste, vraagt me lasagne, vega en vlees, en tiramisu te maken voor 13 personen. Koken, vooral het timen en logistiek vind ik heerlijk en dus zijn er twee partijen gelukkig.

Met al deze nevenverdiensten had ik natuurlijk makkelijk het tennisbaan-spuit-verf- bedrijf kunnen betalen, denk ik nu. Mijn moeder had een waarachtige uitspraak: dingen die je mooi maakt, moet je ook mooi houden.

Op de NPO app, volg ik met interesse “tegenlicht”, de uitzending “zon” en houd hoop op de creativiteit van de nieuwe generatie.