VIVE LA FRANCE
14 mei 2023 - Bazolles, Frankrijk
Er stapt een vriendelijke jongeman uit de bestelauto van de ‘Poste’. In zijn hand houdt hij een papieren tasje. Hij zoekt de voordeur die, vanwege mijn creatieve architectonische oplossingen, niet makkelijk te vinden is. De blaffende hond Bruno heeft mij naar buiten doen snellen. Het is ‘midi’, 12 uur, en dat zou mijn maaltijdbezorger moeten zijn. Ik krijg een korte uitleg over de inhoud van het tasje: een voorgerecht soep, hoofdgerecht dat in de magnetron opgewarmd dient te worden, een salade van bietjes met een knijpzakje saus en een appel die als toetje mij glanzend uit het tasje aanstaart. Als kers op de taart een halve baguette. We zijn in Frankrijk, he!
De regionale Franse overheid geeft sinds kort de mogelijkheid een maaltijd te bestellen. Nieuwsgierig als ik ben wil ik dit wel eens proeven en heb ik me voor 4 maaltijden gecommiteerd. De twee vingerdunne, biologische chipolata worstjes zijn heerlijk, de biologische linzen zijn dat ook. De baquette is uitzonderlijk knapperig. Behalve dat de zout en peperstrooier onontbeerlijk zijn, is deze sociale dienst voor oude van dagen, aan huis gekluisterde burgers en andere nieuwsgieringen een fantastisch initiatief. En dat voor €9,90!
Onlangs ontving de jaarlijkse cheque d’energie van €214 . Je kunt daarmee je energie of hout leverancier betalen. Later nog eens €90 als bijdrage in de verhoogde kosten.
Ook de de verzekering van mijn total- loss verklaarde skoda is verrassend genoeg royaal afgewikkeld en uitgekeerd. Geen laffe argumenten en eindeloze briefwisselingen tussen partijen, welnee, er stond binnen een week het getaxeerde bedrag op mijn rekening.
Vorige week ben ik, na een intensieve zoektocht op internet in de trein gestapt naar Besancon om 300 kilometer af te leggen en daar mijn nieuwe tweedehandse Skoda Yeti 4x4 onder mijn voeten te leggen. Mij kan voorlopig niets meer gebeuren was het gevoel toen ik de pedalen intrapte en zo ongeveer iedere snelheid kon initiëren. Waauw!
Inmiddels is mijn tuin van winterbruin naar groen verworden en zie ik al vele kleine vruchtjes hangen aan de abrikoos, kers, appel, peer, pruim en kweeperen boom.
De natuur is de stille krachtige motor van mijn leven en biedt mij troost wanneer er een verdrietig moment is waar ik André even heel erg mis. En gelukkig mis ik hem!
Maar dat is alleen maar mooi.
Als ik naar buiten kijk zie ik nog vaak de jan mayen en hoor zijn adviezen.
Groetjes en een dikke knuffel uit muiden.