EEN WEEKJE ER TUSSENUIT

Heeft die man van me de auto weer rijdend, zijn zaken soepel afgehandeld, stelt ie voor om er even een weekje "tussenuit te knijpen" naar Sardinië. Alsof ik er al niet een paar maanden tussenuit aan het knijpen ben! Nu moet ik zeggen, Sardinië staat wél op mijn wensenlijstje en we leven de jaren van  "nu doen". 

Het kostte dus even een mentaal tandje bij mezelf. Ik was me al weer lekker aan het verheugen op mijn camper " Liesje": ochtend kopje thee, wandelen met hond, kopje koffie, stadje lopen, internetten en dan bedenken waar de reis naar toe gaat. Enfin. Samen is niet alleen.

De boot vertrekt vanuit Genua, een gekmakende rij van oververhitte Italiaanse automobilisten krijgt ook André aan de toeterij. Gek genoeg en tot onze grote verbazing blijken we het juiste schip op te zijn gereden. De nachtelijke tocht duurt 8 uur.

Sardinië overtreft onze stoutste verwachtingen. Ik ga nu even niet stunten met leuke plaatsjes en dingen, ten eerste omdat we vooral aan het rijden zijn en tweede omdat er op dit zuidelijke deel van het eiland ook spuuglelijke plaatsjes ( Arbus) zijn. De natuur is overweldigend en overheerst de bewoonde wereld. Bergen, heuvels, groen, rots en soms dor. Geuren zoals het een eiland betaamt: maquis, eucalyptus en pijnbomen. Ik zou bijna zeggen: stuur die geurboeren eens op pad en veeg de lavendel en magnolia van de kaart en uit de schappen! Dit even terzijde.

Je gelooft het niet, we kunnen geen restaurant meer zien. Dus blijkbaar heeft A. toch een grens. We eten licht en salades in ons gehuurde huisje. Ik zwem met de hond af en toe in de zee. Water zo blauw, zo fris en een strand met weinig toeristen. Het lijkt erg op Nieuw Zeeland! 

We rusten nog wat meer uit. Voor jullie een fijne vakantie: aan het weer zal het niet liggen.