WORTELEN

19 juli 2019 - Monteprandone, Italië

Wat kreeg ik leuke reacties op mijn vorige verhaal. Het is zo leuk om te merken dat we op deze wijze contact hebben. Dank!

20190714_20362120190717_18553920190717_18541820190712_19402720190712_194244

Borgo da Mare in Monteprandone: we checken uit, na een verblijf van 10 nachten. Een heerlijke tijd, heel anders dan zigeuneren in de camper. Samen zijn, eten en nog eens eten en weer eten. Monteprandone heeft een restaurant “osteria 1887” waar alleen de beste koeien aan het spies geregen worden. De antipasto is ook een verlijdelijk ( ik schrijf het expres zo, denk er maar eens over na) veelvoud van chef’s kunsten. Samen met wijn en wat je maar wil is het lastig om er samen boven de 60 euro te geraken.

André vertrekt richting Piacenza waar hij twee dagen zal verblijven voor een zakelijke meeting. Terwijl ik ’s avonds nog terugkeer naar Borgo da Mare om een maaltijd te nuttigen, aangeboden door de padrone voor het gehele cliënteel  en we ons laven als Romeinse goden en godinnen, krijg ik van André het bericht dat hij langs de snelweg bij Bologna staat met een leeggelopen koelsysteem. Ik weet niet wat de man doet maar iedere auto weet hij binnen no-time in de reparatiestand te zetten. Voordat ik op veel pret en genoten grappa’s met ons opgedane nieuwe Amsterdamse vakantiestel, een heerlijke nieuwe camper-slaap-nacht induik, krijg ik nog het bericht dat hij ook in een hotel is beland ( dit voor de bezorgde lezer).

Krekelgeluiden en pijnboomluchten zijn deel van mijn ochtendgenot en de kinderen Gabriela en Matteo ( die in de residence logeren)  staan om 8 uur al bij de camper met de vraag of ze èn met Bruno en ìn de camper mogen spelen. Blijkbaar is dat leuker dan naar het strand; vind ik trouwens zelf ook. Inmiddels verheug ik me op een maaltijd bij Barbara en Giancarlo die met wat stoeltjes op straat heerlijk eten vanuit hun winkel "alimentari" serveren.

Ik kan het niet laten en bezoek wat te koop staande objecten die (helaas) niet mijn keuze zijn. Als dank voor het rondleiden en je weet maar nooit, maak ik een verkoop-plattegrond schets in aquarel. Met het nieuwe Amsterdamse vakantiestel eten we aan de tot tafel omgevormde elektriciteits haspel heerlijke borden met vleeswaren, verschillende kazen, gepaneerde plakjes courgette en gebakken in olie, uiteraard vergezeld van een fles witte wijn, of waren het er 2? De hele straat zit vol met drinkende en etende mensen. Het heeft iets weg van Hoppe in Amsterdam, toen het er nog leuk was. Om half elf komt er een parade op gang: een stroom wandelende, hooggehakte zeer verzorgd uitziende mensen. Dat is Italië, dat is Monteprandone met niet meer dan 700 inwoners in de oude centro storico.  Bruno is al opgenomen als bewoner, iedereen kent zijn naam. Ik reis verder anders schiet ik wortel.

20190718_21343120190718_21335420190718_21344420190713_20272520190719_10374820190718_161235

Foto’s

5 Reacties

  1. Ludy:
    19 juli 2019
    Klinkt allemaal lief, leuk & lekker, Anne!
    Geldt ook voor de foto’s! 🌸🌺
  2. Marjan Kruijzen:
    19 juli 2019
    Ken je het boek Eten, Bidden, Beminnen? Je verhaal deed me daar aan denken. Volgens mij ben je toe aan het 2de hoofdstuk ;)
  3. Franske:
    20 juli 2019
    Wat een goed verhaal weer Anne!! Je moet ze straks bundelen ! Jammer dat je er niks vond! Ben benieuwd waar de reis verder heen gaat.....doe voorzichtig en laat Dré niet in de camper rijden......
  4. Jan de Graaf:
    20 juli 2019
    Ik krijg hier fernweh van. En honger. Wat een geweldig land is Italië toch! Veel plezier; ik vertrek voor een paar weken naar Californië.
  5. Annadop:
    21 juli 2019
    Bidden doe ik voor het eten en na het beminnen. Ik zou het Elisabeth eens moeten schrijven! :-)) Dank voor jullie reacties, ook per app.